Posjazd Cesarski - Czyli jak się kończą piwne smaki.

Mój Boże! Znowu Cesarscy. Rozkaz z Królewca - odciąć odwrót podjazdu, który dwie niedziele temu przebił się przez grupę milicji , którą dowodził Welzandt.  

- Panie pułkowniku. Toż ta chałupa za rzeką, to zagroda starego Jędrzeja.- Rosen, kapitan pieszej milicji znowu popisał się lepszym wzrokiem. - Zgadza się Adamie, pamiętam, że stary warzył doskonałe piwo. Jan zwłaszcza gustował w ciemnym, zwanym Smocza Głowa. Zrozumiał nazwę na dzień po tym jak wypił osiem kufli. Na szczęście  wtedy więcej nie zmieścił.

Na lewo rozciągało się pole jęczmienia na słód, a na prawo zagajnik na opał i tyczki do chmielu. Wodę stary czerpał z pobliskiej rzeki. Żyć nie umierać. Wszystkie boże dary w zasięgu ręki, nic jeno piwo warzyć.

 

Siedmiogrodzki podjazd bojowy - 3 bitwa VKL OiM

 Książę Elektor ogołocił Prusy z regularnego żołnierza. Pod dowództwem Jana pozostały jedynie dwie kompanie rajtarów brandenburskich wsparte lokalna milicją. Kolejny napastnik wtargnął w granice Prus Książęcych. Dotychczasowy sojusznik - Siedmiogrodzianie obrócił oręż przeciwko nam. Szczerze mówiąc nigdy nie ufał tym dzikim ludziom. Słyszał jak jego wojacy ze strachem opowiadali o towarzyszach, którzy zapuścili się nocą w pobliże obozu Siedmiogrodzian i zaginęli. Potem odnajdywano ich blade ciała, z których ktoś lub coś spuściło krew.

 Jan Welzandt gubił się już w tych zmiennych sojuszach. Na szczęście nie on musiał decydować, tylko wykonywać rozkazy. A rozkaz, od początku jego służby w Prusach, był taki sam: obronić przeprawę.

 

Podjazd Cesarski - druga bitwa V KL OiM

     No i stało się. Papiści zjednoczyli siły, aby wygubić odnowicieli Kościoła. Armia Cesarza Rzymskiego, świeckiej władzy katolickiej, przyszły w sukurs Rzeczypospolitej. Podjazd Cesarski wkroczył do Prus, a Jan Welzandt i jego milicja mieli go zatrzymać.