Skånske Regiment – Regiment Piechoty Krajowej ze Skanii (1657)

 Jednostka, która na pewno pojawi się w podstawie Zgrupowania.

Nazwa pełna: Skånske Landsregiment af Fodfolk

Rodzaj: Piechota krajowa – poborowi muszkieterzy

Po serii reform wojskowych duńska armia rozbudowała system wojsk krajowych opartych na poborze terytorialnym, z oficerami zawodowymi i żołnierzami rekrutowanymi spośród chłopstwa oraz mieszczaństwa. W 1657 roku, tuż przed wybuchem wojny ze Szwecją, regimenty te zostały gwałtownie powiększone przez dodatkowe pobory.

Muszkieterzy duńscy, choć często niedoszkoleni i słabo uzbrojeni, wykazali się odwagą i lojalnością w obronie ojczyzny, zwłaszcza gdy zagrożona była sama Dania.

Nie mam modeli muszkieterów duńskich. Zastąpią ich muszkieterzy z 1 edycji  z zestawu szwedzka piechota krajowa. Moi muszkieterzy krajowi przebrali się w mundury letnie. :)

Walczyli według zachodnioeuropejskich wzorców: w formacji liniowej z salwami muszkietowymi . Szkolenie obejmowało kontrmarsz, ćwiczenia w szyku oraz prowadzenie ognia salowego, choć czas szkolenia był krótki, a oficerów – niewielu. W kampanii w Skanii pełnili rolę obrońców miast, przepraw i pozycji umocnionych, rzadko walcząc w bitwach polowych.  Morale: zróżnicowane – poborowi niechętni ofensywie, ale walczący z determinacją w obronie własnych ziem.

Regimenty poborowe brały udział w obronie Skanii oraz utrzymaniu linii komunikacyjnych. W działaniach ofensywnych sprawdzały się słabiej, ale w warunkach defensywnych – np. w miastach i fortach – potrafiły stawić zacięty opór.

Wielu z tych muszkieterów wywodziło się z chłopskich rodzin żyjących na ziemiach zagrożonych przez Szwedów, co budziło u nich poczucie osobistego obowiązku. Gdy broniły własnej ziemi, oddziały te walczyły z godną podziwu odwagą.

Dowództwo regimentowe

Major Laurids Vind (dowódca regimentu)

• Wiek: ok. 40 lat

• Pochodzenie: szlachcic z Zelanii, oficer zawodowy z doświadczeniem wojny trzydziestoletniej

• Charakterystyka:
  Doświadczony oficer królewskiego korpusu, przeniesiony do Skanii tuż przed wojną. Znany z twardej dyscypliny i pragmatycznego podejścia. Wierzy, że jedynie silna ręka i ostry rozkaz mogą utrzymać w ryzach słabo wyszkolonych poborowych. Mimo surowości zdobył szacunek żołnierzy za to, że zawsze walczy na pierwszej linii.

Kapitan Christen Pedersen af Bollerup (dowódca kompanii z południowej Skanii)

• Pochodzenie: miejscowa szlachta, drobny właściciel ziemski

• Charakterystyka:
  Mówią, że zna każdego swojego żołnierza z imienia, bo większość to jego dawni parobkowie i chłopi z okolicy. Pedersen to charyzmatyczny, ale prostolinijny dowódca, który walczy głównie z poczucia obowiązku wobec ojczyzny i rodziny. Jego oddziały słyną z wytrwałości — potrafią trzymać pozycję pod ogniem przez długie minuty, mimo strat.

Porucznik Mikkel Laursen (zastępca dowódcy batalionu)

• Pochodzenie: syn pastora z Ystadu

• Charakterystyka:
  Najmłodszy z oficerów – wykształcony, zafascynowany nowoczesną taktyką i nauką musztry. Uchodzi za „uczonego oficera”, który prowadzi dziennik bitew i rysuje plany manewrów w namiocie sztabowym. Żołnierze cenią go za rozwagę i chłodną głowę, choć uważają za " cywila".

Skånske Regiment to największy regiment piechoty poborowej Danii w 1657 roku. Sformowany z mieszkańców Skanii — chłopów, mieszczan i szlachty ziemskiej — cechuje się dużym morale w działaniach defensywnych, szczególnie gdy broni własnego regionu.

Choć złożony głównie z ludzi niewyszkolonych i biednych, regiment potrafi działać w zwartej formacji, prowadząc skuteczny ogień salwowy i kontrmarsz. Braki w dyscyplinie nadrabia duchem walki i lokalnym patriotyzmem.