Bitwa pod Dalenberg – sierpień 1657 r.

 Raport sytuacyjny – sporządzony na polecenie pułkownika Nilsa Juela dla Królewskiej Rady Wojennej.

Miejsce starcia: okolice folwarku Dalenberg, pogranicze Skanii

Przeciwnik: Siedmiogrodzkie Zgrupowanie Polowe (dowództwo nieznane, podejrzenie wsparcia szwedzkiego)

Na wschodnich rubieżach Skanii, w pobliżu niewielkiego gospodarstwa Dalenberg, duńskie siły dowodzone przez pułkownika Nilsa Juela natrafiły na zgrupowanie siedmiogrodzkie, które – wedle raportów zwiadu dragonii "Wilki" – przekroczyło granicę w towarzystwie chorągwi najemnych i możliwej jazdy szwedzkiej. Starcie to miało charakter nieplanowany, a siły zostały rzucone do boju w terenie rozproszonym – pełnym pól uprawnych, zagajników i samotnych zabudowań.

Faza wstępna: manewr i rozpoznanie

• Zgrupowanie duńskie rozwinęło siły w klasycznym układzie: piechota i artyleria w centrum, z flankami osłoniętymi przez jazdę rajtarską i dragonów ("Pięść Juela" oraz "Żelazne Szpony").

• Snaphannarzy operowali niezależnie w zagajnikach (lewa flanka), prowadząc ostrzał i próbując obejść przeciwnika.

• Regiment muszkieterów zajął pole uprawne w centrum, wzmacniając pozycję przy wsparciu artylerii.

Faza środkowa: natarcie Siedmiogrodzian

• Siedmiogrodzkie chorągwie jazdy przeprowadziły zmasowane natarcie od północy, koncentrując się na centrum i prawej flance Duńczyków.

• Dwie chorągwie lekkiej jazdy przebiły się przez przedpole, zagrażając artylerii i muszkieterom, 

• Jazda najemna kopijnicza próbowała obejść folwark 

Ostrzał siedmiogrodzki zmusił do wycofania dragonię "Wilki" na prawo od lasu. Jazda dymowa prawie zmiotła rajtarię duńską (która trafiła tylko raz w WW). Najgorsze, że " Żelazna szpony", które miały szarżować dragonię obok wioski zostały przez nią zmuszone do wycofania (3 trafienia) i wystawiły się flanka do najemnych kopijników.

"Żelazne szpony" cofnęły się za wzgórze, ale odsłoniły flankę dział (bz amunicji). Tym razem poszczęściło się duńskim artylerzystą. Przetrwali atak. 

Piechota duńska, najpierw bardzo skutecznie ostrzelana przez piechotę miejską (musiała się wycofać) została szarżowana i zniszczona przez dragonię. Siedmiogród ma wszystkie Znaczniki Celu. "Wilki" zniszczyły z kontrmarszu jazdę dymową.

W ostatniej Rundzie Kurtianie, którzy podjechali pod znacznik musieli odskoczyć po szarży rajtarii duńskiej, ale zostali w zasięgu kontroli Znacznika, "pięść Juela" na flance związała walką dragonię siedmiogrodzką (wchodząc w zasięg do Znacznika/ "Wilki" salwą (3 kostek) zniszczyli Kurtian i tym spozobem zająłem jeden znacznik. Działa przeżyły kolejna walkę z jazdą kopijniczą (już bez kopii). Dostali jeden D i zdali wszystkie 4 testy Morale. Kopijnicy byli już bardzo osłabieni. Wcześniej oberwali z armat 4D i dostali ostrzał od "Żelaznych szponów".  Dragonii Siedmiogrodzcy z centrum przemieścili się aby zdezaktywować Juela. 

Faza końcowa: przeciwnatarcie duńskie

• Po wyczerpaniu impetu natarcia, pułkownik Juel zarządził przeciwnatarcie głównych sił jazdy i dragonii.

• Regiment "Pięść Juela" zaszarżował flankę formacji przeciwnika, wiążąc jego siły

• Snaphannarzy  prowadzili ogień dezorganizując jednostki wroga.

• Siedmiogrodzkie oddziały próbowały się przegrupować w pobliżu lasu, jednak zostały rozbite przez dragonów i rajtarię 

Punkty za scenariusz 1-3
Za straty wroga 3 - 1
Za straty własne 4 - 3

Minimalne zwycięstwo Danii 8-7

Cytat z meldunku majora Gabela :

„Nie wygrywa się bitwy przez trwanie – lecz przez cios tam, gdzie wróg nie zdąży zasłonić serca. Dziś uderzyliśmy dokładnie tam.”